Interview met Ron Suanet uit het NH Dagblad van 16-03-2025 door Leander Mascini
Het hart van wethouder Ron Suanet stopt ineens als hij door Heemskerk rijdt, maar nu is hij sterker terug dan ooit: ’Ik ben een geluksvogel’
© jjfoto/Vincent de Vries
Van de gebeurtenis weet Ron Suanet (59) niets meer. En het herstel van de Heemskerkse wethouder na zijn hartstilstand gaat ook crescendo. Hij is weer deels aan het werk en dat gaat goed. „Wie maakt mij nog wat? Ik ben een geluksvogel.” Met een grote lach op zijn gezicht zit hij in zijn wethouderskamer in het gemeentehuis van Heemskerk.
Hij heeft een jasje uitgedaan, tien kilo verloor hij in zijn herstelperiode. Maar Ron Suanet voelt zich goed, fysiek sterk en heeft eigenlijk alleen nog regelmatig last van hoofdpijn, een bijwerking van de medicijnen die hij moet slikken. Maar het had ook heel anders kunnen aflopen, het moment dat hij in elkaar zakte op 17 oktober vorig jaar. Met zijn gezin gaat hij uit eten in een Indonesisch restaurant in Haarlem. „Van dat etentje weet ik eigenlijk niets meer. Ik ben aan tafel gaan zitten, dat kan ik mij nog herinneren. Maar daarna heeft mijn lichaam alles uitgeschakeld. Ik weet niet meer dat ik heb gegeten, dat ik het restaurant heb verlaten of dat ik naar huis ben gereden vanuit parkeergarage De Raaks in Haarlem.”
Op 150 meter van zijn huis, in de Frankrijklaan, gaat het mis. „Ik ben ineens weggevallen en tegen twee stilstaande auto’s aangereden. Ik was gewoon in een keer weg. Mijn vrouw voelde eerst nog een hartslag, maar na twee seconden was dat ook weg. Toen was het van een hartinfarct een hartstilstand geworden.”
Terwijl zijn zoon 112 belt, begint de vrouw van Ron, samen met een buurtbewoonster die de klap hoort, met reanimeren. De wethouder is ervan overtuigd dat dat zijn redding is geweest. Al hebben ze hem daarna ook een aantal keer ’met een aed moeten klappen’, voordat zijn hart weer begint met kloppen.
Als dit in mijn slaap gebeurd was of op de snelweg dan was het waarschijnlijk afgelopen geweest Ron Suanet Wethouder Heemskerk „De mond-op-mondbeademing die ik meteen heb gekregen, heeft er wel mee te maken dat er later op scans duidelijk werd dat er geen schade is ontstaan in mijn hersenen, dat is mijn overtuiging.
Mijn vrouw en die buurtbewoonster waren er gewoon heel snel bij. Als dit in mijn slaap gebeurd was of op de snelweg dan was het waarschijnlijk afgelopen geweest.”
De oorzaak van zijn hartstilstand is nog altijd niet duidelijk. „Gisteren heb ik nog een scan gehad in het RKZ, om te kijken of er nog schade is van een infarct of iets dergelijks uit het verleden, maar die uitslag duurt nog even.” Het zit niet in de familie en hij heeft ook niet eerder last gehad van zijn hart. „Ik heb geen vooraankondiging gehad, dus het was echt een verrassing.”
Hij kan er nu weer, zoals hij het zelf zegt, om lachen. „Het leven lacht mij weer toe. Maar de nacht dat ik naar de IC ben gebracht en ze mij in slaap hebben gebracht om de schade te beperken, zijn er andere patiënten daar door hetzelfde overleden. Ik heb gewoon geluk gehad.” Het herstel gaat ontzettend voorspoedig. Na drie weken ziekenhuis en drie weken revalideren wil Ron in januari weer aan de slag. Het blijkt te overmoedig.
Zijn collega’s sturen hem de eerste dag naar huis. Na wat zware vergaderingen krijgt hij forse hoofdpijn en merkt hij dat hij er niet helemaal bij is. „Half werk kan niet als wethouder.” Daarom ligt een deel van zijn portefeuille nog bij zijn collegegenoten. Die de wethouder hiervoor dan ook erg dankbaar is. Ron Suanet wil zijn werk als wethouder niet ’half doen’.
© jjfoto/Vincent de Vries
„Ik voel mij heel goed, sport veel. Het voordeel is dat ik in het ziekenhuis met niets doen tien kilo ben verloren. In totaal ben ik nu twintig kilo afgevallen en dat maakt mij ook een stuk gezonder”, vertelt hij. „Afgezien van de medicijnen ben ik ervan overtuigd dat ik nu gezonder ben dan voor mijn hartstilstand. Ik krijg weer plezier in werk en in allerlei dingen. De energie komt weer terug.”
Angstig dat het nog een keer gebeurt, is hij niet, vooral omdat er voor de zekerheid een ICD-kastje geplaatst is. „En ik heb een stentje van twee centimeter en een dotterbehandeling gehad. Dus dat heeft mij gesterkt dat het nu allemaal goed zit.” Zijn vrouw en kinderen hebben er echter veel meer van meegekregen. Zij hebben het er volgens Ron een stuk zwaarder mee gehad. „Zelf heb ik geen onzekerheid gekend, heb ook veel lotgenoten gesproken.
De operaties waren net als een tandartsbezoek. Voor je het weet is het voorbij. In je omgeving weegt dat veel zwaarder. Maar ook zij zijn nu gerustgesteld.”
Na het ongeluk is het thuis een bloemenzee, vertelt hij.
„Ik had een bloemenwinkel kunnen openen. Zo leuk, al die beterschapswensen. Je merkt dat je echt veel vrienden hebt die meeleven, niet alleen in de politiek. Daar krijg je kracht van. Dat heeft ook veel geholpen.”
Ondanks dat er voor het herstel gemiddeld een jaar staat, merkt Ron dat hij stappen maakt. „Het gaat steeds beter, ik heb nog wat last van de bijwerkingen, maar het gaat ontzettend goed op deze manier. Ik doe er steeds wat meer bij en na de zomer denk ik weer mijn volledige portefeuille op mij te nemen.”
Over anderhalve maand wordt hij zestig. Dat wordt dan wel groots gevierd. „Maar hopelijk kan ik daarna nog vele keren mijn verjaardag vieren. We kunnen er overdreven over doen, maar ik ben mij wel meer bewust van het nu. Je gaat meer relativeren. Familie en vrienden worden belangrijker.”
Een bucketlist heeft hij niet, al is een huisje op de Veluwe wel een droom. „Maar omdat nu meteen naar voren te halen… dat hoeft ook weer niet.” Hij wil graag deze termijn als wethouder afmaken, en dan nog vier jaar verder.
„We moeten afwachten hoe dat politiek gaat, maar dat het fysiek lijkt te gaan is al super.”
16-04-2023 De aftrap wordt gedaan door Thomas Dekker
“Ik ben Thomas Dekker, 19 jaar oud en geboren op 14 april 2004.
Ik heb leren schaken online in 2020, maar neem het pas serieus sinds een maand of 4. het leuke aan schaken is dat bijna al mijn vrienden ook aan schaken doen, en daardoor kan ik onderlinge weddenschappen maken (voor de lol natuurlijk). Ik heb mijn havo diploma in 2022 gekregen en ik zit nu op het HBO Technische natuurkunde op de hogeschool van Amsterdam. Verder heb ik als liefhebberij zelf een spiegeltelescoop thuis die ik gebruik om zo nu en dan naar een fenomeen in de lucht te kijken. Ik heb een broer die ik altijd makkelijk kan verslaan in schaken, maar ik moet zelf nog werken aan mijn opening en meer eindspel theorie leren. Ik speel volgens de online analyse altijd het beste in het middenspel.”
