Verslag en stand na ronde 25, gespeeld op vrijdag 17 april 2015

Schaken met handicap       

In de golfsport is de term handicap uiteraard bekend bij de spelers van deze mooie buitensport.  Dat ook de schaakclub Castricum twee spelers mocht verwelkomen op de clubavond, die allebei over een forse  handicap beschikken mag een unicum genoemd worden in de bijna 90-jarige clubgeschiedenis van de SV Castricum.

Toen ook uitgerekend deze twee spelers namelijk Rene Blokker van HH-Waard en Frank Sluiter van Castricum elkaar geloot hadden in de bondswedstrijd Castricum 4 tegen Heerhugowaard 5 was de consternatie compleet. “Wie moet nu de zetten noteren”?  was er te horen en “Hoe moeten de zetten uitgevoerd worden op het bord”.  Uiteindelijk was Nico Lute bereid om zowel de zetten uit te voeren als ook te noteren. Hulde voor Nico, die zelf dus niet kon spelen.

Frank Sluiter, die zelf over een imposante hagelnieuwe booster beschikt werd wel even bleek om de neus toen hij het bijzonder fraai afgemonteerde exemplaar van zijn tegenstander aanschouwde. Al snel parkeerde Frank zijn gevaarte uit het zicht, zodat er niet verder werd vergeleken. Eigenlijk stond Frank al voor de partij met 0-1 achter.

Gelukkig liep de partij in eerste instantie prima voor Frank en leek hij de “boosterclash” verwerkt te hebben. De hele zaal zag na de openingsfase dat Frank met wit spelend een ongedekte loper op h5 met zijn dame kon pakken, Frank zag het ook en liet de loper pakken door Nico. Zo da’s binnen dat punt dacht Frank , maar hij verkeek zich op een taaie tegenstander. Rene bleef geconcentreerd doorspelen en pakte later het stuk met rente weer terug. Het voordeel werd zelfs nog groter en Rene wist uiteindelijk knap te winnen.

De totaaluitslag werd daarmee2-2.

In de interne competitie deed Eric van der Klooster prima zaken door te profiteren van een misser van Sander Mossing Holsteijn, die een toren weggaf en daarmee de partij verloor. Met ruim honderd punten voorsprong staat Eric weer op de eerste plaats!

Hidde Brugman blijft de gemoederen verbazen. Ondanks zijn bescheiden rating blijft hij winnen van spelers dik in de 1800. Nu had Wouter Beerse geen antwoord op het sterke spel van de met zwart spelende Hidde. Hoewel Wouter in de partij een prachtig centrum had kon Hidde met lastige stoorzetten het spel  ontregelen van Wouter, die zijn voordeel langzaam maar zeker zag vervliegen.

Weer een winstpartij van Hidde dus, die uitstekend in vorm is. Of hij dit vast kan houden tegen Thomas Broek zal nog moeten blijken over drie weken. Maar voor nu heeft hij een prima zevende klassering op zijn naam staan.

Nico Kuijs speelde met zwart tegen Hans Leeuwerik die voor een afruil Spanjaard koos. Nico verdedigde met f6 en daarna loper e6 met een lange rokade. Hans ging al gauw de theorie uit de weg maar dat was geen succes. Na 10 zetten had zwart al een klein voordeel en dan weet je dat er iets niet goed is gegaan. Toen Nico met loper f5 een pion ging winnen leek remise het maximaal haalbare resultaat voor wit. Zover liet Nico het niet komen want hij speelde zeer geconcentreerd en goed en Hans kon het niet bolwerken. Toen wit een pion op de 7^e rij kreeg leek het nog wat,  maar de verbonden vrijpionnen van Nico waren uiteindelijk te sterk en zo kreeg Nico zijn revanche voor een nederlaag begin dit seizoen.

Piet Kuijs, de broer van Nico kreeg zijn revanche niet tegen Piet van Wonderen die met verdubbelde torens op de 7^e rij een moordend offensief in handen had. Daar stak de schijnaanval van Piet K. bleek bij af en teleurgesteld moest Piet andermaal de vlag strijken tegen van Wonderen die nog wel even liet weten wat wisselvallig te spelen en tevreden was met deze winstpartij. “Wisselvallig”?, maar dan niet tegen mij zeker…..dacht Piet er het zijne van.

Tobias Vervaart won van Wim Julien die enige tijd niet op de club was en daardoor wat routine mist. De kansen die Tobias kreeg werden uitstekend benut en zo pakt Tobias zijn zevende overwinning dit seizoen.

Hans L.

Castricum 3 zag even een glimp van de top ( door Gerard Blees)

Castricum 3 is in de competitie van de klasse 3D geëindigd op een vierde plaats. Het op de eerste plaats staande Kennemer Combinatie is in de laatste ronde door Excelsior verrassend op gelijk spel gehouden. Alleen met twee bordpunten meer zijn zij kampioen geworden boven Bakkum 1 op de tweede plaats. Goed gedaan van onze plaatselijke schaakneven. Bakkums eerste drie spelers zitten wel tegen een rating van 1800. In de eerste ronde heeft ons team met veel remises verdienstelijk tegen dit Bakkum gelijk gespeeld. Na de 5^e ronde stonden wij op een gedeelde twee plaats met Bakkum qua matchpunten en slechts een half bordpunt achter hen. Als we de laatste ronde met grote cijfers hadden gewonnen waren wij tweede of gedeelde tweede geweest. Dat bedoel ik dus met de uitdrukking: we zagen even een glimpje van de top. De laatste twee ronden zijn op bijzondere wijze verlopen.

In de 6e ronde, thuis op 20 maart, werd het een ware walk-over tegen onze andere gemeentelijke neven, Vredeburg 2 uit Limmen. Toen ik zelf De Kern binnen kwam liep ik direct de Limmense speler Robin Rommel tegen het lijf. We kenden elkaar, hij was tot maart vorig jaar gemeenteraadslid. Hij arrangeerde snel dat we tegen elkaar zouden komen, strijdlustig meedelend dat het aan ons bord een treffen tussen VVD en D66 zou worden. Ik opende met het rustig lijkende Collesysteem en hij reageerde met even rustig lijkend flankspel maar na de tiende zet waren we elkaar in de haren gevlogen. Hij gaf een pion weg, daarna gaf ik zelf een stuk weg maar gezien de overweldigende aanval die ik er mee kreeg was het misschien objectief gezien wel een offer. Het draaide er op uit dat hij materiaal moest geven om mat te voorkomen; hij gaf het toen snel op. Nu had ik tegen mijn teamgenoten gezegd: als we met 6-0 winnen staan we op de tweede plaats, met een half bordpunt voor Bakkum. De teamgenoten volgden mijn voorbeeld en de één na de ander sleepten het punt binnen; ook Marnix Deurloo die voor het eerst inviel in ons team. Jan van der Maas kwam tegen de taaie good old Jaap Limmen uit Limmen niet verder dan remise. Jos Maasdijk testte de in een gelijk staand  toreneindspel de jonge Hidde Ebels uit; hij moest ook in remise berusten. Teamleider Hidde Brugman wist nog veel kijkers te trekken door in een spectaculaire eindspelfase met wederzijdse tijdnood op bloedstollende wijze te winnen. 5-1!

De laatste ronde moesten we – donderdag 9 april – zonder Hidde en met Guido Bos als invaller naar het als vierde geklasseerde Purmerend 5. Als vervangend teamleider vermeldde ik mijn teamgenoten weer: winnen met grote cijfers, dan worden we tweede en met een gelukje nog eerste. We hadden versterking van Hemmo en Egbert, dus ik zag het optimistisch in en gaf zelf ook in deze wedstrijd weer het goede voorbeeld door als eerste snel te winnen. Met zwart speelde ik Nimzo-Indisch en mijn tegenstander speelde na 1 d4, Pf6  2. c4, e6   3. Pc3, Lb4 het minder gebruikelijke 4. Ld2. Zonder a3 af te wachten speelde ik 4…Lxc3 en na 5. Lxc3, Pe4. Toen werd het nog ongebruikelijker na wits 6. Lb4 en de volgende verwikkelingen al wat voorziende antwoordde ik met 6…., c5. Na 7. dxc5 rocheerde ik, 7…., 0-0. Die rochade deed ik snel, want 8. c6 leek leuk voor wit. Hij deed het! En na 8…Pxc6 9. Lxf8, Da5 10. b4, Pxb4 11. e3, Pc2 12. Ke2 won ik met 12…, Pc3 zijn dame tegen een stuk. Hij speelde nog een poosje door voordat hij opgaf. Helaas, deze keer werd mijn voorbeeld niet gevolgd. Na een uur hoopvol kijken naar de borden leek het of een gelijk spel of kleine overwinning er misschien nog in zat. Jos Maasdijk had zich toen al verslikt in zijn aanval. Maar Guido Bos stond een stuk voor, Eric leek op een degelijk eindspel af te gaan en aan de eerste borden was de situatie bij Hemmo en Egbert wat onduidelijk maar niet zonder kansen. Helaas, Guido gaf zijn stuk weer terug en liet even later zijn dame pennen, en de als altijd zeer degelijk spelende Eric onderschatte de manoeuvre waardoor zijn tegenstander zijn stelling kon binnendringen. Een poosje later ging Hemmo door de knieën en overzag mat. Tot aan het slot van de speeltijd leek het er op dat Egbert nog een tweede punt zou kunnen halen, maar in het zeer interessante eindspel met voor beide spelers een toren plus paard wist zijn tegenstander op het eind een soort remiseval te creëren.  1 ½ – 4 ½ dus. Nou ja, een vierde plaats is niet slecht.

Ons team heeft tijdens de competitie gebruik gemaakt van 13 spelers, een record-aantal vergeleken met de andere teams. Er zijn 7 spelers bij één of twee wedstrijden ingevallen. Van de 6 min of meer vaste spelers werd Bart Schlosser helaas halverwege de rit ziek. Twee spelers hebben alle wedstrijden meegespeeld: Jos Maasdijk en Eric van Benschop; ze behaalden resp. 4 en 3 uit 7. Teamleider Hidde Brugman was tegelijk dé ster van het team: hij scoorde aan het eerste bord 4 uit 5 punten.